EXEMPLO DE UM ATLETA PROFISSIONAL DA ESLOVÉNIA
-
Do fracasso ao profissionalismo
PRIMER PROFESIONALNEGA ŠPORTNIKA IZ SLOVENIJE
-
Od neuspeha do profesionalnosti
Benjamin A, agora com 24 anos de idade, trabalha a tempo inteiro e ao mesmo tempo treina artes marciais todos os dias. Benjamin é da Eslovénia, mas hoje vive e trabalha na Alemanha, em Nuremberga, onde também treina. Seguindo a sua disciplina desportiva, parece estar a comer correctamente, não consumindo álcool e drogas, e parece estar muito bem adaptado à sociedade. O seu percurso é bastante interessante e mostra-nos claramente até onde pode ir com o desporto e a disciplina que o desporto requer.
Há catorze anos, quando era uma criança de 10 anos, começou a treinar artes marciais num dos clubes eslovenos; era mais forte mas não muito talentoso. Talvez pudéssemos dizer que ele era um pouco embaraçoso por causa dos quilos a mais. Ele provinha de uma família média da classe trabalhadora eslovena. O seu pai, na altura, era camionista, e a sua mãe cuidava diariamente da sua irmã, que nasceu com um defeito genético.
Depois de falar com um treinador que o ensinou aos 10 anos de idade, interessou-se muito pelo desporto, especialmente pelas artes marciais – de natureza competitiva.
Não demorou muito até que a mãe de Benjamin tivesse de contactar o treinador, uma vez que os problemas começaram a surgir em casa. Primeiro, foi desobediência e incumprimento das regras de casa, e depois disso, ele já não regressava a casa na altura acordada. Benjamin começou a andar cada vez mais na “rua” e queria estar cada vez menos em casa. Encontrou álcool, marijuana, e mesmo drogas duras numa idade muito jovem. E isto foi seguido de violência, alguma chantagem, negócios desonestos, e, claro, o caos na família. Os seus pais já não o conseguiam controlar; ele parou de treinar. A isto seguiu-se primeiro uma prisão para jovens e depois anos de instalações correccionais.
O treinador que um dia ensinou Benjamin quando criança ouviu um telefone tocar de um número de telefone desconhecido. O treinador pegou no telefone; do outro lado, ouviu uma pessoa a telefonar-lhe do centro correccional juvenil após alguns anos – Benjamin. Disse-lhe também que estava no centro correccional esloveno com outro rapaz que tinha treinado no mesmo clube. E que eles são os melhores e mais fortes de todo o centro correccional. Disse também ao treinador que ainda tem bastante “castigo” até ao fim, que tem de servir e, se puder, quando sair – começar a treinar novamente?
O treinador aceitou-o de bom grado nas suas fileiras, e foi aí que a transformação começou.
Benjamin observou a disciplina desportiva no treinador, e viu o que ela podia criar – em última análise: paz de espírito. E assim, ele decidiu deixar o velho mundo para trás e começar o seu treino desportivo diário. Entregou-se inteiramente à arte marcial, que começou a oferecer-lhe resultados ao longo dos anos de treino. Ofereceu-lhe também um mundo em que se sentiu aceite. O rapaz conduziu 20 km numa só direcção para o treino funcionou durante a noite. Mesmo assim, de manhã, não teve problemas em vir para o treino por si próprio ou mesmo apoiar os concorrentes no clube.
Benjamin A, zdaj star 24 let, je zaposlen polni delovni čas in hkrati vsak dan trenira borilne veščine. Benjamin je iz Slovenije, danes pa živi in dela v Nemčiji, v Nürnbergu, kjer tudi trenira. Sodeč po njegovi športni disciplini se zdi, da se pravilno prehranjuje, ne uživa alkohola in mamil, in zdi se, da je zelo dobro prilagojen družbi. Njegova pot je precej zanimiva in nam nazorno pokaže, kako daleč se lahko pride s športom in disciplino, ki jo šport zahteva.
Pred štirinajstimi leti je kot majhen, 10-letni otrok začel trenirati borilne veščine v enem izmed slovenskih klubov; bil je močnejši, a ne preveč spreten. Morda bi lahko rekli, da je bil zaradi odvečnih kilogramov malce neroden. Izhajal je iz povprečne slovenske delavske družine. Njegov oče je bil takrat voznik tovornjaka, mama pa je vsak dan skrbela za njegovo sestro, ki se je rodila z genetsko okvaro.
Po pogovoru s trenerjem, ki ga je učil pri 10 letih, izvemo, da ga je zelo zanimal šport, predvsem borilne veščine – tekmovalne narave.
Kmalu je morala Benjaminova mama stopiti v stik s trenerjem, saj so se doma začele pojavljati težave. Najprej je šlo za neposlušnost in nespoštovanje domačega reda, nato pa se ni več vračal domov ob dogovorjenem času. Benjamin se je začel vedno več družiti z ljudmi »na ulici« in je vse manj želel biti doma. Z alkoholom, marihuano in celo trdimi drogami se je srečal že zelo mlad. In temu je sledilo nasilje, nekaj izsiljevanja, nepošten posel in seveda kaos v družini. Starši ga niso mogli več nadzorovati; nehal je trenirati. Temu je najprej sledil mladinski zapor, nato pa večletne popravne ustanove.
Trener, ki je Benjamina poučeval kot otroka, je nekega dne slišal zvonjenje telefona iz neznane telefonske številke. Trener je dvignil telefon; na drugi strani pa je zaslišal, da ga je iz mladinskega popravnega doma po nekaj letih klical – Benjamin. Benjamin mu je povedal tudi, da je v slovenskem popravnem domu z drugim fantom, ki je treniral v istem klubu kot on in da je sam najboljši in najmočnejši v celotnem popravnem domu. Trenerju je tako povedal še, da ga čaka še kar nekaj “kazni”, ki jo mora odslužiti do konca. Na koncu ga je vprašal, če lahko, ko pride ven, spet začeti trenirati?
Trener ga je z veseljem sprejel v svoje vrste in tu se je začela preobrazba.
Benjamin je opazoval športno disciplino v trenerju in videl, kaj lahko ustvari, marsikaj, in navsezadnje, najvažnejše: duševni mir. Tako se je odločil, da zapusti stari svet in začne vsakodnevne športne treninge. V celoti se je predal borilni veščini, ki mu je v letih treningov začela ponujati rezultate. Ponudila mu je tudi svet, v katerem se je počutil sprejetega. Fant se je vozil 20 km v eno smer na trening, saj je delal ponoči. Kljub temu zjutraj ni imel težav, da bi sam prišel na trening in celo prišel, da je podprl tekmovalce v klubu.
Danes je še bolj vnet borec – trenira v Nemčiji, a še vedno sledi svojim ciljem. Vse to počne v zdravem športnem duhu in z velikim veseljem do borilnih veščin – kot zdrav in razumen fant.
Zgodba iz Slovenije.